Wie dit weekend mijn blog bezocht, kon hier een brief zien die ik aan mijn baas wou geven. Ik vroeg toen jullie mening en ik bedank dan ook Peter en Angeline om hun mening te geven. Normaal ging ik de brief deze week afgeven, maar ondertussen heeft een collega ontslag genomen en is er nog een lijk uit de kast gekomen na de herstructurering van het bedrijf vorig jaar. Dus ik zit een beetje verveeld met de situatie. Is het wel gepast om nu de brief af te geven of niet? Toch nog maar eens over nadenken. Aan de andere kant heb ik wel al een tussentijdse oplossing uitgewerkt en neem ik in mei hier en daar nog wat extra verlofdagen op en dit gecombineerd met de vele feestdagen in mei overbrug ik dus mooi een maand, waarin ik dus al een deel van de tijd niet op het kantoor moet doorbrengen. Na die maand heeft de baas dan misschien al iemand nieuw gevonden en valt het allemaal terug wat mooi in zijn plooi en is het dan misschien een beter moment om mijn verhaal te doen. Alhoewel, volgende maand is er misschien weer wat anders op kantoor en blijf ik de hete aardappel maar doorschuiven. En blijf ik altijd met hetzelfde gevoel zitten dat ik altijd rekening probeer te houden met anderen en nooit met mezelf. Pfff, waarom moet alles zo ingewikkeld zijn en kan het nooit eens eenvoudig?
Hoi Filip,
BeantwoordenVerwijderenJa het wordt zo dus idd wel steeds moeilijker voor jou,nu dit ertussen komt,maar zoals ik merk aan jou schrijven trek je het eigenlijk niet meer om zoveel nog op kantoor te werken,je hebt met die vrije dagen wel al aan uitstel van executie gedaan.
Eigenlijk ben je net als mijn vriend medisch aan het afzakken(zo noemt men dat hier,een medische afzakker)je kunt niet meer doen wat je altijd wel mss op je tandvlees al hebt gedaan....en merkt dat je dat steeds moeilijker kan opbrengen om daar te zijn.
Mijn vriend kon ook steeds minder,is minder gaan werken om de druk te verlichten....terwijl hij eigenlijk het gewoon niet meer kon...en toch altijd heeft gedaan.
Er moet iets gebeuren dat is zeker..ik denk dat jij je probleem toch op tafel moet gaan gooien,het enige probleem is dat je nog niet uitgevallen bent.JE gaat maar door.En probeert op allerlei manieren het zelf op te lossen,hoelang hou je dat vol..
En wachten is mss wel een optie maar niet telang en wat is het dan weer op het werk wat jij al schreef...
Als ik lees bij andere die wel open kaart hebben gespeeld op het werk,merk ik dat er rekening mee gehouden wordt,een eigen plekje,ruimte om zich terug te trekken,collega´s die minder van je verwachten en rekening met je houden.
Meer structuur wat betrefd het werk er is van alles aan te doen als ze het weten en mee willen werken.
Via de medische dienst kun je dit hardmaken,dan moeten ze met jou beperkingen rekening houden,is het misschien niet met thuis werken dan wel op de werkvloer.
Mijn vriend heeft het ook nooit aan collega´s gemeld maar de leiding wist ervan.
Hij werd toen helemaal alleen gezet en dat is ook niet goed want dan lig je er echt uit,je maakt dan helemaal geen contact meer met collega´S.
En ja hoelang gaat het duren voor jou baas iemand anders heeft gevonden?
Ik zou zeggen denk wel aan jezelf...jij moet het wel kunnen en vol kunnen houden..en dat er iemand weg is is eigenlijk niet jou probleem...
maar ik snap dat dat het nu extra lastig maakt.
Overdenk het goed en wacht niet te lang,plan voor jezelf in wanneer je de brief echt daar wilt hebben,hoelang kan je wachten?
Want ik weet van hier mijn vriend dat dat ook ondraaglijk is dus dan is het misschien beter om de knoop toch maar door te hakken.
grt hopelijk niet teveel info
Sterkte ermee Angeline
Hallo Filip,
BeantwoordenVerwijderenIk ben het deze keer woord voor woord met Angeline eens. Het zal ontzettend moeilijk zijn, maar het is de beste keuze. Ik wens je alle kracht en succes van de wereld.